Inteligencja emocjonalna

Inteligencja emocjonalna w odróżnieniu od “Ilorazu Inteligencji” dotyczy dziedziny zarządzania emocjami własnymi i emocjami innych. Związana jest pojęciami takimi jak: samokontrola, zapał, wytrwałość, empatia, sztuka słuchania, umiejętność postępowania w sytuacjach konfliktowych czy stresujących, umiejętność współdziałania itp.

Arystoteles: Nie chodzi o reagowanie emocjonalne ale o odpowiedniość emocji i jej wyrazu.

Informacje o przemocy i strzelaninach jako sposobie na rozwiązywanie konfliktów w szkołach przestają już szokować.

Jeden z Amerykańskich nauczycieli (szkoła w Brooklyn, NY) powiedział: to na co kładzie się obecnie nacisk w szkołach zdaje się świadczyć o tym, że bardziej dbamy o to żeby dzieci umiały dobrze czytać i pisać, niż żeby dożyły przyszłego tygodnia.

W świetle powyższego czy sama wiedza, znajomość faktów, da naszym dzieciom narzędzia do zbudowania stabilności życiowej?

To co przychodzi do nas z zewnątrz w większości jest poza naszą kontrolą ale jaką postawę w stosunku do tego przyjmiemy zależy od nas i właśnie ta właściwość reagowania jest esencją inteligencji emocjonalnej. Według badań neuropsychologów nawet nasz temperament nie jest ostatecznym wyrokiem – można go okiełznać.

Sukces w życiu zależy nie tylko od intelektu lecz także od umiejętności kierowania emocjami.

Wszyscy wiemy o ludziach inteligentnych, którzy nie potrafili utrzymać swoich związków małżeńskich czy o wspaniałych biznesmenach, którzy pomimo bogactwa umierali wewnętrznie samotni i nieszczęśliwi.

Samotność wynika często z braku umiejętności dostrojenia się czy empatii. Bunt jest reakcją na deficyt odpowiednio demonstrowanej miłości czy troski – jestem wam obojętny to w takim razie zdobędę uwagę czy popularność (miłość) na swój sposób bez i wbrew wam.

Poczucie zagubienia i dezorientacji często jest pochodną braku poczucia tożsamości. My rodzice w kontekście edukacji domowej mamy wspaniałą sposobność aby przypatrzeć się jakie kształty duchowo posiada nasze dziecko i odpowiednio je formować.

Dzieci to nie białe karty na których można napisać co się chce. Każde z nich ma określoną emocjonalność i osobowość. Wysłuchajmy ich serc, zestrójmy się z ich melodią i nauczmy ich tego w stosunku do innych, gdyż inaczej ich życie skazane jest na dysharmonię i popsute relacje.

Wiesław Stebnicki