W dniu 29 sierpnia 2016 roku odbyło się spotkanie, którego celem było podsumowanie wspólnych prac grupy roboczej edukacji domowej (powstałej po spotkaniu w MEN z 11 stycznia 2016 r.) oraz przedstawicieli Ministerstwa Edukacji Narodowej:

Ze strony Ministerstwa w spotkaniu wzięli udział:

Maciej Kopeć – podsekretarz stanu w MEN

Katarzyna Koszewska – dyrektor Departamentu Kształcenia Ogólnego MEN

Grzegorz Pochopień – z-ca dyrektora Departamentu Strategii i Współpracy Międzynarodowej MEN

 

Ze strony przedstawicieli rodziców dzieci edukacji domowej:

Mariusz Dzieciątko, Marianna Kłosińska, Krzysztof Tusiński, Jan Urmański, Adam Wize, Łukasz Wojtacha,  Anna Zakrzewska, Anna Zielińska

 

Przedmiotem spotkania były następujące kwestie:

• Przedstawienie efektów prac odnośnie finansowania edukacji domowej
• Przedstawienie i omówienie propozycji rozwiązań systemowych dotyczących zmian w ustawie o systemie oświaty

 

 Ad. 1

Finansowanie edukacji domowej

• Dyrektor Grzegorz Pochopień, Mariusz Dzieciątko i Krzysztof Tusiński przedstawili prezentację stanowiącą podsumowanie prac zespołu zajmującego się zagadnieniami finansowania edukacji domowej. W ramach prezentacji wskazano między innymi, iż:
  1. finansowanie edukacji domowej jest tańsze dla państwa niż koszt utrzymania ucznia w systemie klasowo-lekcyjnym
  2. subwencja oświatowa nie jest jedynym źródłem finansowania edukacji. Dodatkowe wydatki ponoszą także rodzice i gminy z dochodów własnych. Sumując wydatki budżetu państwa, gminy i rodziców łączne roczne wydatki na edukację jednego dziecka można szacować na 9 249,- zł,
  3. koszt miesięcznej pracy rodzica uczącego dziecko w domu wg danych GUS można szacować na 2 948 zł – przy trojgu dzieciach jest to 983 zł miesięcznie na dziecko (ponad 70% rodzin w edukacji domowej to rodziny wielodzietne)
  4. aby zrównać sytuację rodzica dziecka w systemie klasowo – lekcyjnym z sytuacją rodzica dziecka w edukacji domowej byłoby uzasadnione pokrycie kosztów niektórych świadczeń np. zajęcia dodatkowe czy użyczenie pomocy dydaktycznych,
  5. wiele szkół zapewniało rodzicom szerokie wsparcie mieszczące się w zapisach ustawy o systemie oświaty, które nie były wyceniane przy dotychczasowym szacowaniu kosztów edukacji domowej przez MEN
  6. lista możliwych form wsparcia rodziców edukacji domowej powstała dzięki konsultacjom z rodzicami edukacji domowej na organizowanych przez grupę spotkaniach otwartych, spotkaniach lokalnych oraz dzięki komunikacji internetowej
• dyrektor Grzegorz Pochopień przedstawił wycenę kosztów egzaminów klasyfikacyjnych, zajęć dodatkowych i kosztów stałych ponoszonych przez szkoły,
• Mariusz Dzieciątko i Krzysztof Tusiński przedstawili założenia, uzasadnienie i obliczenia odnośnie kosztów konsultacji, użyczenia pomocy dydaktycznych oraz refinansowania zajęć poza szkołą dla dzieci edukacji domowej. Wskazano przy tym, iż do tej pory wiele szkół zapewniało rodzicom dostęp do konsultacji i użyczenia pomocy dydaktycznych, a zatem wprowadzenie wyraźnych zapisów w tym zakresie w ustawie stanowi jedynie opisanie istniejącego stanu faktycznego,
• dyrektor Grzegorz Pochopień wyjaśnił, iż celem poszerzenie katalogu wsparcia na rzecz rodziców edukacji domowej w ustawie jest podwyższenie finansowania edukacji domowej powyżej poziomu 60% standardu finansowego A, przewidzianego na 2016 rok,
• minister Maciej Kopeć uznał, że wyliczenia finansowe zostały przygotowane bardzo rzetelnie, grupa w swoich pracach poszła nawet dalej, niż wynika to z zaleceń Najwyższej Izby Kontroli odnośnie standaryzacji usług edukacyjnych.

 

 Ad. 2

Rozwiązania systemowe dotyczące zmian w ustawie o systemie oświaty

• Przedstawiciele rodziców edukacji domowej zaprezentowali propozycję nowych zapisów w ustawie o systemie oświaty, złożoną w MEN w trakcie prowadzonych prac w dniu 11 sierpnia 2016 wraz ich uzasadnieniem oraz oceną skutków finansowych
• W kwestii poszczególnych postulatów wskazano na konieczność:

1. zobowiązania szkoły do informowania rodziców uczniów edukacji domowej o możliwych formach wsparcia z jej strony – bez komentarza ze strony MEN,
2. dopisania zajęć rewalidacyjnych dla uczniów niepełnosprawnych do katalogu zajęć dodatkowych – bez komentarza ze strony MEN,
3. dostępu do pomocy dydaktycznych – komentarz ze strony MEN: jest możliwe wpisanie tego zapisu do ustawy
4. dostępu do konsultacji przedmiotowych i specjalistycznych – komentarz ze strony MEN: jest możliwe wpisanie tego zapisu do ustawy
5. refinansowania zajęć poza szkołą – komentarz ze strony MEN: nie ma takiej możliwości; byłby to wyłom w systemie i nieuzasadnione uprzywilejowanie rodziców edukacji domowej, którzy mieliby dostęp do zajęć niedostępnych dla innych uczniów
6. edukacji na odległość – komentarz ze strony MEN: na chwilę obecną nie ma możliwości rozmowy o egzaminie klasyfikacyjnym on-line
7. sprecyzowania kwestii jak rozumiane jest pojęcie etapu edukacyjnego, na który wydawana jest opinia poradni psychologiczno – pedagogicznej dotycząca edukacji domowej – komentarz ze strony MEN: Ministerstwo zamierza to doprecyzować. Możliwe jest rozwiązanie, w którym jedna opinia będzie dotyczyła przygotowania przedszkolnego i szkoły podstawowej, a druga liceum
8. wprowadzenia możliwości powtarzania klasy bez cofnięcia zgody dyrektora szkoły na realizację obowiązku szkolnego poza szkołą – komentarz ze strony MEN: na chwilę obecną nie ma możliwości zmiany zapisów w tym zakresie
9. sprecyzowania kwestii korzystania przez uczniów edukacji domowej z prawa do egzaminu poprawkowego – bez komentarza ze strony MEN

 

• Minister Maciej Kopeć wspomniał podczas spotkania, iż rozważany jest w MEN pomysł powrotu do rejonizacji w edukacji domowej, nie byłby to jednak zapis o rejonizacji na poziomie obwodowej szkoły publicznej czy gminy, w której mieszka uczeń; możliwe jest jednak wprowadzenie rejonizacji na poziomie województwa. Według Ministra ciężko bowiem wyobrazić sobie jak uczeń mieszkający w województwie zachodniopomorskim korzysta z konsultacji w szkole w województwie podlaskim i może pojawić się zarzut, że zapisy gwarantujące rodzicom dostęp do zajęć dodatkowych czy konsultacji są iluzoryczne. Minister Maciej Kopeć nie wskazał przy tym w jaki sposób wprowadzenie rejonizacji przyczyni się do polepszenia wsparcia udzielanego przez szkoły rodzicom edukacji domowej i w konsekwencji lepszego wydatkowania środków publicznych.

 

Komentarz przedstawicieli rodziców edukacji domowej: sugestia spotkała się ze zdecydowanym i zgodnym sprzeciwem wszystkich 8 członków grupy. Przedstawiciele rodziców edukacji domowej wskazali, iż:

1. takie rozwiązania są nie do zaakceptowania przez środowisko rodzin edukacji domowej i jest to kwestia bardziej istotna niż kwestie związane z finansowaniem edukacji domowej i poszerzeniem katalogu wsparcia rodziców edukacji domowej.
2. w ciągu 8 miesięcy prac grupy roboczej i 14 spotkań z MEN w sprawie edukacji domowej na pytanie odnośnie wprowadzenia rejonizacji w edukacji domowej zawsze padała odpowiedź, iż w Ministerstwie nie toczą się żadne prace legislacyjne w tej kwestii,
3. kwestia braku ograniczenia dostępu do edukacji domowej dla uczniów mieszkających na danym terytorium stanowi absolutny priorytet dla środowiska edukacji domowej,
4. ograniczenie możliwości wyboru szkoły będzie oznaczało, iż sytuacja edukacji domowej uległa pogorszeniu w stosunku do stanu sprzed 11 stycznia 2016 r.,
5. rodziny edukacji domowej, w których zwykle tylko jedno z rodziców pracuje, a dzieci nie chodzą do szkoły są bardzo mobilne i przyjechanie na zajęcia dodatkowe czy konsultacje poza miejscem zamieszkania jest wpisane w proces edukacyjny dzieci,
6. wiele szkół organizuje lub finansuje zajęcia w pobliżu miejsca zamieszkania swoich uczniów,
7. szkół specjalizujących się w edukacji domowej jest w Polsce zaledwie kilkanaście i dlatego nie powinno się ograniczać rodzicom prawa do wybrania najlepszej oferty dla swojego dziecka,
8. ograniczenie rodzicom prawa do wyboru szkoły będzie skutkowało tym, iż szkoły przestaną przywiązywać wagę do oferty edukacyjnej, a zatem mimo zwiększenia środków finansowych oferta edukacyjna dla rodziców ulegnie pogorszeniu,
9. sprawą kluczową dla rodziców jest aby szkoła, do której przypisane jest ich dziecko rozumiała specyfikę edukacji domowej dzięki czemu tworzyła sprzyjające warunki dla tej formy edukacji.

 

• Zasygnalizowano problem finansowania edukacji domowej w obowiązkowym rocznym przygotowaniu przedszkolnym
• Ze strony przedstawicieli rodziców edukacji domowej padło także pytanie, jak pomysł wprowadzenia rejonizacji ma się do rozmowy odnośnie Polaków mieszkających za granicą i korzystających z edukacji domowej w szkołach w Polsce. Minister Maciej Kopeć na spotkaniu w dniu 31 marca 2016 r. stwierdził bowiem, iż celem MEN nie jest likwidacja edukacji domowej dla Polaków za granicą, co zostało potwierdzone w oficjalnej i zaakceptowanej przez MEN notatce ze spotkania. Wskazano także, iż szkoły na skutek zachęty ze strony MEN przez ostatnich 7 lat zainwestowały w stworzenie bardzo skutecznie działającego systemu wsparcia dla takich uczniów.

 

• Minister Maciej Kopeć odpowiedział, iż ma świadomość istnienia problemu w tej kwestii.

 

• W odniesieniu do całej dyskusji Minister Maciej Kopeć powiedział, że:

1. rozumie argumenty środowiska edukacji domowej i zostaną one przekazane pozostałym członkom kierownictwa MEN.
2. obecnie nie ma gotowej propozycji zapisów dotyczących wprowadzenia rejonizacji w edukacji domowej ani nie jest gotowa koncepcja w tej kwestii
3. celem rozmów było, aby stanowiska przedstawicieli rodziców i Ministerstwa się zbliżyły

 

Uzgodniono następujące działania:

1. Propozycja nowych zapisów dotyczących edukacji domowej przygotowanych w ramach prac grupy zostanie przekazana do minister Anny Zalewskiej wraz z uzasadnieniem przygotowanym przez grupę roboczą oraz komentarzami dyrektor Katarzyny Koszewskiej odnośnie kwestii merytorycznych i komentarzami dyrektora Grzegorza Pochopnia odnośnie kwestii finansowych
2. Nowe zapisy dotyczące edukacji domowej znajdą się w projekcie ustawy mającej wprowadzać zmiany w systemie oświaty.
3. Projekt ma zostać przekazany do konsultacji społecznych 16 września 2016 r.

W dniu 7 lipca 2016 roku odbyło się spotkanie robocze odnośnie kwestii związanych z edukacją domową realizowaną przez Polaków przebywających za granicą.

Ze strony Ministerstwa spotkaniu wzięli udział:

Urszula Martynowicz – dyrektor Departamentu Strategii i Współpracy Międzynarodowej MEN

Grzegorz Pochopień – z-ca dyrektora Departamentu Strategii i Współpracy Międzynarodowej MEN

Beata Pietrzyk – naczelnik w Departamencie Strategii i Współpracy Międzynarodowej MEN

Renata Karnas – naczelnik w Departamencie Strategii i Współpracy Międzynarodowej MEN

 

Ze strony edukacji domowej:

Mariusz Dzieciątko – przewodniczący grupy roboczej

Krzysztof Tusiński, Małgorzata Sikorska, Tomasz Marciniak – przedstawiciele środowiska edukacji domowej dla Polaków za granicą

 

Przedmiotem spotkania były następujące kwestie:

• Zasady podejmowania edukacji domowej przez obcokrajowców przyjeżdzających do Polski
• Edukacja domowa dla Polaków za granicą
• Kwestia egzaminów on-line dla uczniów w edukacji domowej

W powyższych kwestiach pojawiły się następujące wnioski:

1. Osoby przybywające z innych systemów oświaty i chcące podjąć edukację domową w Polsce zobowiązane są stosować się do ogólnych zasad obowiązujących się w polskim systemie oświaty. Dyrektor szkoły winien zakwalifikować takiego ucznia na odpowiedni poziom edukacji.
2. Dyrektor Urszula Martynowicz wskazała, iż kwalifikacja do odpowiedniej klasy uczniów przybywających z innych systemów oświaty zależy przede wszystkim od decyzji dyrektora szkoły. Dyrektor winien zebrać dokumenty poświadczające sumę lat nauki w innym systemie oświaty (jeżeli jest taka możliwość), ale nie stanowią one jedynego kryterium decydującego o kwalifikacji do odpowiedniej klasy. Decyzja dyrektora szkoły powinna przede wszystkim odbywać się w oparciu o reguły zdrowego rozsądku. Ministerstwo pracuje obecnie nad nowym rozporządzeniem precyzującym tą kwestię.
3. Krzysztof Tusiński przedstawił historię rozwoju edukacji domowej w przypadku Polaków mieszkających za granicą. Wskazał, iż zjawisko to było odpowiedzią na potrzeby rodziców, którzy wyjeżdżając za granicę chcieli podtrzymywać kontakt ze szkołą w Polsce. Szkoły szukały rozwiązania umożliwiającego wsparcie rodziców w takiej sytuacji i dlatego zdecydowano się na nauczanie domowe.
4. W tym samym czasie w latach 2009-2010 w MEN toczyły się prace nad Programem Rozwoju Oświaty Polskiej za Granicą i Oświaty Polonijnej na lata 2009-2011. W Programie tym przewidziano nauczanie domowe jako jedną z form wsparcia edukacji dla Polaków za granicą. Program ten był następnie omawiamy podczas kilku posiedzeń Sejmowej Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży oraz Komisji Łączności z Polakami za Granicą.
5. W efekcie w 2010 r. wprowadzono rozporządzenie w sprawie organizacji kształcenia dzieci obywateli polskich czasowo przebywających za granicą, w którym przewidziano nauczanie domowe jako jedną z form spełniania obowiązku szkolnego przez takich uczniów
6. Przedstawiciele edukacji domowej dla Polaków za granicą wskazali, iż edukacja domowa dopełnia system oświaty polskiej za granicą.
7. Przedstawiono także w oparciu o rozmowy z rodzicami podczas egzaminów klasyfikacyjnych grupy osób, do których adresowana jest edukacja domowa (poparte konkretnymi przykładami):
   • dzieci nie spełniające obowiązku szkolnego w kraju pobytu,
   • dzieci często zmieniające kraj zamieszkania,
   • dzieci podczas krótkich pobytów za granicą,
   • dzieci podczas nauki za granicą w ramach tzw. rocznika zerowego bądź tzw. klasy przygotowawczej,
   • rodzice planujący powrót z dzieckiem do Polski,
   • rodzice chcący zrealizować szerszy program niż proponowany przez szkoły sobotnie i Szkolne Punkty Konsultacyjne,
   • rodzice wolący pracować samodzielnie z domu zamiast jeździć z dzieckiem do często bardzo dalekiej szkoły sobotniej czy Szkolnego Punktu Konsultacyjnego,
   • rodzice nie mający dostęp do żadnych polskich placówek oświatowych w okolicy.
8. Przedstawiciele środowiska edukacji domowej dla Polaków za granicą (Krzysztof Tusiński, Małgorzata Sikorska i Tomasz Marciniak) podkreślili, iż ze względu na fakt, iż taka forma edukacji wymaga dużego zaangażowania ze strony rodziców nigdy nie stanie się ono formą masową.
9. Zaznaczono również, iż są grupy dla których taka forma edukacji nie jest odpowiednia. Są to:
   • dzieci słabo znające język polski (tu preferowane jest wsparcie prze szkoły sobotnie i Szkolne Punkty Konsultacyjne),
   • rodzice chcący większej kontroli szkoły nad pracą dziecka (dla tych rodziców preferowana jest oferta e-learningu proponowana przez Ośrodek Polskiej Edukacji za Granicą),
   • rodzice chcący realizować tylko program uzupełaniający oraz nie będący w stanie samodzielnie pracować z dziećmi w domu – tu preferowane jest wsparcie przez szkoły sobotnie i Szkolne Punkty Konsultacyjne.
10. Małgorzata Sikorska i Tomasz Marciniak opisali również wsparcie udzielane przez szkoły takim rodzicom.
11. Przedstawiciele edukacji domowej dla Polaków za granicą wskazali również, iż potrzeby Polaków za granicą są ogromne i chociażby w Szkolnych Punktach Konsultacyjnych w Londynie brakuje miejsc.
12. Strony zgodziły się, że obywatel polski  wyjeżdżając za granicę nie traci prawa do skorzystania z polskiego systemu oświaty w formie tzw. nauczania domowego.
13. Strony zgodziły się również, iż obecne regulacje prawne dotyczące obywateli polskich przebywających za granicą i korzystających z nauczania domowego w szkołach polskiego systemu oświaty są wystarczające.
14. Beata Pietrzyk wskazała, iż interpretując przepisy należy jednak pamiętać, iż podstawą jest fakt, iż uczeń jest w polskim systemie oświaty w trybie nauczania domowego, a kwestia jego pobytu za granicą jest kwestią wtórną.
15. Zarysowano również problem możliwości zdawania egzaminów klasyfikacyjnych on-line. Byłoby to rozwiązanie korzystne dla uczniów edukacji domowej zarówno w Polsce, jak i za granicą.
16. Przedstawiciele rodziców (Mariusz Dzieciątko) zobowiązali się przygotować propozycję rozwiązań, które pozwolą na weryfikację samodzielności pracy dziecka podczas egzaminu klasyfikacyjnego przeprowadzanego on-line i nie będą generowały nadmiernych kosztów dla rodziców. Przedstawiciele MEN zadeklarowali, że w miarę wolnych możliwości czasowych będą starali się przeanalizować przygotowane propozycje.

W dniu 4 lipca 2016 roku odbyło się piąte spotkanie robocze odnośnie kosztów edukacji domowej pomiędzy przedstawicielami Ministerstwa Edukacji Narodowej a przedstawicielami grupy roboczej edukacji domowej ds. kontaktów z MEN (powstałej po spotkaniu w MEN z 11 stycznia 2016 r.). Celem spotkania było podsumowanie dotychczasowych rozmów.

Ze strony Ministerstwa w spotkaniu wzięli udział:

Grzegorz Pochopień – z-ca dyrektora Departamentu Strategii i Współpracy Międzynarodowej MEN

Renata Karnas – naczelnik w Departamencie Strategii i Współpracy Międzynarodowej MEN

 

Ze strony edukacji domowej:

Mariusz Dzieciątko, Anna Zakrzewska, Łukasz Wojtacha, Krzysztof Tusiński

Anna Zielińska – protokolant

 

Odniesiono się do przesłanych przez grupę roboczą wyliczeń odnośnie:

• kosztów stałych ponoszonych przez szkoły
• kosztów pomocy dydaktycznych
• kosztów finansowania zajęć dla uczniów realizowanych poza szkołą
• kosztów konsultacji dla rodziców i dzieci.

Grzegorz Pochopień uznał wyliczenia za wiarygodne. Podniósł przy tym, iż wyliczenia powinni uwzględniać fakt, iż subwencja nie pokrywa wszystkich wydatków związanych z prowadzeniem szkół, a zatem również wyliczenia kosztów edukacji domowej powinny uwzględniać ten fakt.

Uzgodniono wspólne wyliczenia na poziomie szkoły podstawowej. Rozkład kosztów edukacji domowej przedstawia się następująco:

	WARIANT 1	WARIANT 2
Standard finansowy A	100%	100%
Koszty stałe	18%	18%
Egzaminy	16%	6%
Zajęcia dodatkowe	9%	22%
Konsultacje	25%	25%
Refinansowanie zajęć	17%	17%
Pomoce dydaktyczne	21%	21%
SUMA:	106%	109%

Wyliczenia zostały przygotowane dla dwóch wariantów:

1. edukacja domowa w szkołach publicznych – egzamin klasyfikacyjny indywidualnie, liczba zajęć dodatkowych dla szkół publicznych
2. edukacja domowa w szkołach niepublicznych – egzamin klasyfikacyjny dla oddziału klasowego, liczba zajęć dodatkowych dla szkół niepublicznych.

Wyliczenie zostało przygotowane na poziomie szkoły podstawowej. Uzgodniono, iż podobne wyliczenie zostanie przedstawione dla poziomu gimnazjum i liceum.

Ustalono, iż na dalszym etapie, tj. gdy będą znane konkretne założenia zmian,  wyliczenia winny uwzględniać zmiany w systemie oświaty zapowiedziane w dniu 27 czerwca 2016 r. przez minister Annę Zalewską podczas konferencji w Toruniu podsumowującej ogólnopolskie debaty oświatowe.

Wnioski z prac zostaną przedstawione podczas spotkania z udziałem ministra Macieja Kopcia, które odbędzie mniej więcej w połowie sierpnia.

Do tego czasu (do 13 lipca 2016 wersja robocza, do 20 lipca 2016 wersja ostateczna) mają powstać materiały będące podsumowaniem rozmów odnośnie kosztów edukacji domowej:

1. arkusze kalkulacyjne na poziomie szkoły podstawowej, gimnazjum i liceum
2. prezentacja z uzasadnieniem wyliczeń
3. protokół z prac podgrupy ds. kosztów edukacji domowej.

W dniu 22 czerwca 2016 roku odbyło się czwarte spotkanie robocze odnośnie kosztów edukacji domowej pomiędzy przedstawicielami Ministerstwa Edukacji Narodowej a przedstawicielami grupy roboczej edukacji domowej ds. kontaktów z MEN (powstałej po spotkaniu w MEN z 11 stycznia 2016 r.).

Ze strony Ministerstwa w spotkaniu wzięli udział:

Grzegorz Pochopień – z-ca dyrektora Departamentu Strategii i Współpracy Międzynarodowej MEN

Renata Karnas – naczelnik w Departamencie Strategii i Współpracy Międzynarodowej MEN

 

Ze strony edukacji domowej:

Mariusz Dzieciątko, Anna Zakrzewska, Marianna Kłosińska, Krzysztof Tusiński

Anna Zielińska – protokolant

 

W trakcie rozmów poruszone zostały następujące tematy:

• konferencja w Toruniu w dniu 27 czerwca 2016 r. podsumowująca ogólnopolską debatę „Uczeń. Rodzic. Nauczyciel – Dobra Zmiana” – przedstawiciele MEN wskazali, że byłoby to dziwne gdyby Pani Minister chciała przedstawić propozycje zmian dotyczące edukacji domowej, a członkowie zespołu nic o tym nie wiedzieli
• koszty stałe i administracyjne ponoszone przez szkoły
• możliwość dofinansowania wsparcia udzielanego rodzicom edukacji domowej przez szkoły
• kwestia finansowania edukacji uczniów, którzy przeszli na edukację domową w ciągu roku szkolnego
• spotkanie odnośnie edukacji domowej dla Polaków za granicą – spotkanie planowane jest na początek lipca
• notatki z dotychczasowych 8 spotkań – pozostawiono notatki z prośbą o ewentualne uwagi ze strony MEN.

W kwestii kosztów stałych po stronie szkoły:

• Przedstawiciele grupy roboczej wskazali, iż model przedstawiony przez MEN uwzględnia koszty stałe jedynie przy kosztach zajęć dodatkowych, a nie zostały one uwzględnione przy egzaminach.
• Koszty stałe stanowią między innymi: budynek, sale, ogrzewanie, woda, korespondencja – musza być spełnione takie same wymagania jak przy szkołach stacjonarnych i nie można z niech zrezygnować.
• Według MEN w przypadku uczniów stacjonarnych koszty stałe to ok. 25 % kosztów finansowanych subwencją.
• Krzysztof Tusiński przedstawił wyliczenia, iż w przypadku szkoły mającej ok. 150 uczniów w edukacji domowej koszt obsługi administracyjnej takich uczniów to koszt: pół etatu nauczyciela-koordynatora, etat pracownika sekretariatu, ¼ etatu dyrektora oraz koszt stanowiska pracy.
• Anna Zakrzewska wskazała również, iż w przypadku szkoły, która ma uczniów tylko w edukacji domowej koszty stałe są dość duże, gdyż zgodnie z przepisami szkoła musi utrzymywać budynek i kadrę tylko dla tych uczniów.
• Poddano do rozważenia propozycję, aby w przypadku szkół mających uczniów tylko w edukacji domowej stosowano łagodniejsze wymogi do założenia szkoły (podobnie jak na przykład przy punktach przedszkolnych).
• MEN oczekuje przedstawienia kosztów stałych po stronie szkół wraz z ich uzasadnieniem.

W kwestii wsparcia udzielanego rodzicom przez szkoły:

• Przedstawiciele MEN przeanalizowali propozycje form wsparcia rodziców edukacji domowej przez szkoły pozostawione przez przedstawicieli rodziców w dniu 8 czerwca 2016 r.
• Propozycje te podzielono następnie na 4 grupy:

1. Konsultacje: nauczyciel-rodzic, nauczyciel-uczeń, specjalista-uczeń – wyliczenie kosztów w oparciu o ilość godzin
2. Pomoce dydaktyczne – poradniki, zakup dostępu do platformy e-learningowej; wypożyczanie pomocy dydaktycznych (np. mikroskop), możliwość realizowania w szkole doświadczeń chemicznych i fizycznych – wyceniane poprzez zryczałtowaną kwotę.
3. Refundacja zajęć realizowanych poza szkołą – np. zajęcia językowe i sportowe – wyceniane poprzez zryczałtowaną kwotę.
4. Zajęcia dodatkowe – obecnie realizowane w szkołach i przewidziane w ustawie o systemie oświaty – wyceniane w oparciu o ilość godzin.

• Przedstawiciele rodziców wskazali również, iż szkoły nie są w stanie wykazać w Systemie Informacji Oświatowej wszystkim form wsparcia udzielanego rodzicom.

W kwestii przechodzenia na edukację domową w trakcie roku szkolnego i innych postulatów zgłaszanych przez samorządy:

• W przypadku uczniów, którzy zaczęli pobierać naukę w innej gminie w ciągu roku, gmina może wystąpić o wyrównanie środków z rezerwy części oświatowej subwencji ogólnej dla gmin.
• Problem dotyczy jedynie okresu po 10 października każdego roku kalendarzowego, gdyż jest to ostatni termin na wystąpienie o środki z rezerwy. Wtedy jednak gmina dostaje zwiększone środki od 1 stycznia nowego roku.
• Równocześnie, gdy uczeń przestanie uczyć się na terenie danej gminy, nie musi ona zwracać środków otrzymanych z subwencji.
• Często zatem samorządy nie występują o środki z rezerwy celowej, gdyż mimo przejścia uczniów z innych gmin, otrzymane środki są większe niż ilość zadań szkolnych gminy.
• W trakcie rozmów o kształcie rozporządzenia na 2016 rok samorządy domagały się obniżenia kwoty dotacji na uczniów edukacji domowej do poziomu 10 % dotychczasowego finansowania.

Kolejne spotkanie zaplanowano na poniedziałek 4 lipca. Na tym spotkaniu mają zostać podsumowane rozmowy odnośnie kosztów edukacji domowej. Wnioski mają zostać przedstawione na spotkaniu z udziałem ministra Macieja Kopcia.